گفتگو با خانم گلی- بیژن خوزستان و امیر جواهری لنگرودی در باب خیزش انقلابی زن_زندگی_آزادی

https://youtu.be/s0iJukjsxR4?feature=shared

۱۳۹۰ خرداد ۱۲, پنجشنبه

تشکر و پشتیبانی محمود صالحی از تحرکات کلکتیو کارگری فرانسه در روز ९ ژوئن در ژنو برای اخراج نمایندگان قلابی رژیم از اجلاس سازمان جهانی کار

به مسئولین و اعضای سندیکاهای فرانسه محمود صالحی به مسئولین و اعضای سندیکاهای [س.ژ.ت (CGT )، س.و.د(SUD Solidaires )، یو.اس.ان.آ(USNA ) و اف.اس.یو(FSU)] دوستان عزیز؛ ما کارگران ایران مطلع شدیم که شما برای دفاع از ایجاد تشکلهای خود ساخته کارگری ( مستقل) و حمایت از کارگران زندانی در ایران، تظاهرات ایستاده‌ای را برای روز 9 ژوئن در مقابل دفتر سازمان جهانی کار سازمان داده‌اید. ما کارگران ایران، به عنوان یک گردان از ارتش بین المللی پرولتاریا و فعالین آن به خاطر این اقدام انترناسیونالیستی از شما تشکر و قدردانی می‌کنیم. همانطور که شما اشاره کرده‌اید، در روز جهانی کارگر ده ها تن ازکارگران و فعالین کارگری در شهرهای مختلف ایران و کردستان صرفا به خاطر اقدام به برگزاری اول ماه مه از طرف نیروهای دولتی احضار و در بعضی موارد بازداشت و بعدا" با قرار وثیقه های سنگین تا اطلاع ثانونی از زندان آزاد شدند و هر لحظه در انتظار محاکمه و زندانی شدن هستند. همه شما می دانید که در حال حاضر ده ها نفر از کارگران تنها به دلیل دفاع از حق زنده ماندن در زندان و یا تحت تعقیب هستند و یا اجبارا" کشور ایران را ترک کرده و در خارج از ایران زندگی می کنند. ما کارگران ایران وقتی مطلع شدیم که تشکل های کارگری فرانسه برای دفاع از کارگران مغرب و خاورمیانه در یک اقدام بی سابقه اقدام به تشکیل یک کلکتیوکرده‌اند تا به حمایت از کارگرانی که در کشور های خود حق تشکیل تشکل های خود را ندارند، خوشحال شدیم. دوستان و هم طبقه ای ها؛ نظام سرمایه داری برای بهره وری هرچه بیشتر ما کارگران، هر روز اقدام به تشکیل یک ارگان می کند تا بیشتر ما را استثمار کنند. اگر ما با اتحاد و همبستگی طبقاتی خود و بدون توهم به قدرت های سرمایه داری و تشکل های دست ساخته آنان، حرکت های خود را سازمان دهیم، به طور قطع پیروزی از آن ماست. من مجددا از تک تک مسئولان و اعضای تشکل های فرانسه که در حمایت از کارگران مغرب و خاورمیانه اقدام به تظاهرات ایستاده در مقابل سازمان جهانی کار کرده اند، تشکر و قدردانی کرده و دستشان را می فشارم. با این امید که ما بتوانیم در تریبون بورژوازی، صدایمان را به گوش تمام هم طبقه های خود برسانیم نه اینکه خود ما به سخنگوی بورژوازی تبدیل شویم. زنده باشید محمود صالحی چهار شنبه، مورخ 11/3/1390

هیچ نظری موجود نیست: