نگاهی به آنچه در شب جمعه ۲۸نوامبر۲۰۱۹ در فضای پاتوق کتاب اندیشه و سخرانی آقای علی کلایی روزنامه نگار گذشت

جمعه شب ۲۸نوامبر۲۰۱۹در پاتوق کتاب اندیشه گوتنبرگ 

نگاهی به آنچه امشب جمعه ۲۸نوامبر۲۰۱۹ در فضای پاتوق کتاب اندیشه گذشت 

سخنران علی کلایی روزنامه نگار و از چهره های شناخته شده حقوق بشر

به یاد همه جان های برای وصول به ازادی رد رودررویی نا برابر جان خود را در روزهای آبان در خیابان های ایران از دست داده اند

 جاودان باد یادشان و ماندگار باد نامشان 

****

دوستان چندی در اندیشه حضور داشتند . سر ساعت شش، امیر جواهری به احترام یاد همه آنانی که در کف خیابان های ایران در روز های خیزش عظیم ابان ماه در سراسر ایران جان خود را از دست دادند ، یک دقیقه سکوت اعلام داشت.

بحث هفته را معرفی کرد ، برنامه این هفته ، به یاد جانباختگان راه آزادی ورهایی درایران و دردفاع ازآزادی بی قید وشرط همه زندانیان سیاسی و دستگیر شدگان آبان۹۸ آقای علی گلایی بحثی را تحت عنوان : پیرامون: زندان ومرگ درزندان؛ 

.بازداشت شدگان آبان ۹۸ وچه میشود کرد ؟ با شما در میان خواهد گذاشت 

این بحث بیشتر از این زاویه طرح می گردد ، که ما وظیفه خودمان را در خارج از کشور دربرابر آنچه در ایران طی روزهای گذشته ، پشت سر گذاشته شد و خیل وسیع موج دستگیری ها و نگرانی خانواده های دستگیر شدگان ، کل جامعه ما را به فکر و چاره اندیشی وا داشته است. در وضعیت موجود همه و همه دست اندر کاران خاصه قضات قصاب و شکنجه گران شان،امر زجرکش کردن فرزندان مان را در 

این و آن زندان در دستور کار خود دارند و همه اسباب تفسیر هم به راه اقتاده است

  

شاهدیم "استادان" قرآن شناس شان از نوع ابوالفضل بهرام پور جلاد در مقام استاد دانشکده الهیات را به صدا و سیما می کشانند تا با اشاره به آیات قرآنی از "زجرکش کردن" ها، "دست و پا بریدن ها"، به "دار آویختن ها" و به "دریا انداختن ها" دفاع نمایند و به نیروهای وفادار رژیم و ارتش سرکوبگران اکیدآ توصیه کردند "احساساتی" نشوند و در کشتار مردم تردید به خود راه ندهند و آن کردند که شاهدش بودیم . امیر اعلام داشت امروز وظیفه سنگیین در برابر ما است . ما جمعی که طی هفته در میدان یرن توریت جمع می شویم . اینبار تجمع خود را در روز شنبه برابر با ۱۶ آذر « روز دانشجو » برابر ۷ دسامبر راس ساعت سه بعد از ظهر با داشتن مجوز پلیس بر پا می داریم 

امیر جواهری افزود، پیشتر در سطح کانال تلگرامی «زیتون» اعلام کرده بودند که بر اساس اخباری که از یک مقام امنیتی دریافت کرده تعداد کشته شدگان پنج روز اول اعتراضات اخیر ایران افزون بر ۲۷۰ تن است. از این تعداد کشته شدن ۱۴۳ نفر روز گذشته به تایید سازمان عفو بین الملل نیز رسیده است. اما تنها نام و نشان تعداد اندکی مشخص شده است.

روز گذشته حسین نقوی حسینی٬ عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس٬ اعلام کرد که در اعتراضات اخیر بیش از «هفت هزار نفر» بازداشت شده اند

این نخستین بار بود که آماری رسمی در زمینه تعداد بازداشت‌های یک هفته اعتراضات گسترده در ۲۷ استان ایران اعلام شد. ولی تا حال رقم ۳۶۶ نفر را با خود داشته ایم. به روال معمول از سخنران خواسته شد که به بیان نظر خود بپردازد و از حاضرین نیز دعوت نمود ، به روال هر هفته ، بعد از سخنران به بیان نظر خود بر آیند. فشرده بحث علی کلایی را می توان به شکل زیر گزارش نمود:

جامعه ایران در وضعیت جنبشی است. بدین معنی که دوره های خیزش های اجتماعی ، هر بار در مداری بالاتر ظاهر شده، سرکوب هم در آنها شدیدتر می شود. چنین وضعیتی، با توجه به سبعیت و شدت سرکوب حکومتی موجب بازداشت بیشتر فعالین در خیابانها شده و زندانها را از فعالین کف خیابانهای ایران انباشته می کند.

سالها تلاش شد تا زندان بزرگ تهران، فشافویه، جایگزین زندان اوین شود. این زندان با سه برابر ظرفیت بزرگتر از زندان اوین، ۲۲ هزار زندانی را در خود جای داده است. زندان فشافویه جایی برای شکنجه مضاعف زندانیان است. علاوه بر شکنجه های سیاه، شکنجه های سفید در دهه ۷۰ به کارنامه ج.ا افزوده شده و در زندان فشافویه در سالهای اخیر، شکنجه به شیوه محروم کردن زندانی از همه امکانات یک زندگی انسانی و محدود کردن تمام عیار او ادامه دارد. بیم آن می رود که فشافویه بدل به کهریزک دوم شود. فراموش نکنیم که در خیزش اخیر، هزاران هموطن ما بازداشت شدند که نام بیشمارانی از آنها را نمی دانیم. این امکان وجود دارد که چندی دیگر پیکر های بیجان آنها را از سازمان زندانها و دستگاه قضایی نظام ج.ا تحویل بگیریم. سازمان زندانها و دستگاه قضایی مسئول جان زندانی در زندانهاست، ولی این نهادها نشان داده اند که به کمترین اصول انسانی پایبند نیستند. زندان در زندان برای زندانیان به وجود آمده و خطر مرگ آنها را تهدید میکند.

علی کلایی در جمع بست بحث خود بیان داشت 

فارغ از اینکه در داخل میهن چه می شود کرد، کارهای ذیل برای خارج از کشور پیشنهاد می شود:

- تلاش برای یافتن نامهای جدید از جانباختگان و زخمی ها و بازداشتی ها. هرکدام از ما خانواده ای در داخل کشور داریم. خانواده های درجه یک و دو و سه و دورتر. لازم است از حال خانواده خودمان جویا شویم. ببینیم چه کسی هست و چه کسی نیست و چه بر سرش آمده

- اطلاع رسانی به زبانهای غیر فارسی. بستن اینترنت و عدم فعالیت رسانه های غیرفارسی زبان این وظیفه را بر دوش فعالین می گذارد که خود جور فعالیت در حوزه های غیرفارسی زبانها را با رعایت هشتگ هایش بکشند. باید مخاطب غیرفارسی زبان بداند در ایران چه می گذرد. آنهم در شبکه های اجتماعی به زبان خودش

- فشار به دولت ها و پارلمانها وارد شود که مسئله حقوق بشر در ایران را جدی بگیرند. ج.ا تسلیم می شود نه اصلاح. گرچه اولا باید فراموش نشود که نیروی اصلی تغییر مردم ایران درون کشور هستند و ثانیا اصول استقلال و عدم وابستگی و حفظ تمامیت ارضی ایران فراموش نشود. قطعا این موضع با امثال ترامپ و هرگونه جنگ افروزی یا تحریم های کمرشکن علیه مردم ایران مخالف است.

- کار رسانه ای در داخل سوئد و شهر گوتنبرگ جدی گرفته شود. فعالین شهر را باید خبردار کرد. باید به زبان سوئدی ، رسانه های سوئدی را توجیه کرد. کاری که از دوستانی که زبان سوئدیشان خوب است بر می آید

- تنها ما در وضعیت آستانه تغییر علیه ج.ا نیستیم. فعالین عراقی و لبنانی هم هستند. باید با آنها ارتباط گرفت. برنامه ای با حضور آنان می تواند هم بازتاب مناسبی در شهر و کل سوئد داشته باشد و هم پیوند میان فعالین ملل مختلف را مستحکم تر کند.

- اینبار نظام اینترنت را قطع کرد. قطعا در مقطع تغییر حتی تلفن ها هم قابل استفاده گسترده نخواهد بود. باید تجربه فعالیت های بدون وابستگی به این شبکه ها را به داخل کشور فرستاد. انقلابیون ۵۷ میتوانند از تجربه میدانی خودشان بگویند. اگر تجربه ای در جهان هم باشد میتواند ترجمه شده و به کار آید. اینبار نباید قطع ارتباط اینترنت و حتی تلفن موجب از هم گسستگی روند بشود

جلسه در فضایی صمیمی و طولانی شدن زمان گفتگو با حضور دوستانی که تمایل به شرکت در بحث و گفتگو را داشتند تا بعد از ساعت 9 شب نیز دنبال گردید .

در فضای خیابان منتهی به پاتوق کتاب اندیشه نیز ، با روشن شدن جمع در سینی و شمعدانی نظر ساکنین محل را به خود جلب می نمود. و دوستانی چند عکس هایی با هم گرفتند