امیرجواهری لنگرودی
شما ها ، بازخواهید گشت سرفراز!
درسایه سار این زندگی،هرچه بیشتر به جلادان و سفاکان این نظام و حسب الحالشان
نگاه می کنم ؛ کمتر به نتیجه میرسم که چرا دزدان - اختلاسگران- مفسدان و هر چه
چپاولگر و ولد چموش است راست و راست می گردند . هر چه نخبه و سازمانگر وکار ساز
اجتماعی اند،احضار،ربوده،دستگیر و بازداشت می گردند و هیچکس هم پاسخگو نیست .
نه ضابط قضایی،نه دادستان ودادسرا،نه بازپرس،نه بازجو ونه مقام امنیتی،همه و
همه در مواقع حساب پس دادن ها،گم و آن سرش نا پیدایند.دراین میان نه تنها
زندانی،بلکه یکایک اعضاء خانواده نیزدررنج و شکن وضعیت نامشخص زندانی، خود روزانه
شکنجه روحی و روانی می شوند!
آدمی میماند به اینکه باید به این ورشگستگان به تقصیر تنها لعنت های روزگار را
نثارشان کرد و به گستردگی غریو سرشکن رعد برآسمان تیره و تباه، به یکایک آنان فحش
حواله داد یا کار دیگری نمود؟
صد البته نیک گفته اند : " پادداش ؛ گلوخ انداز را سنگ است"
انگار می خواهند جامعه ای را چشم انتظار همه بحران های اقتصادی خود آفریده
فلاکت دوران ۴۳ ساله شان سازند تا با زورگویی و اعمال فشار و ضرب و شتم، مُهر خود را به
کُرسی نشانند و بگویند : "این ما هستیم که تعیین می کنیم" .
چرا که وقتی مفسدان تبهکار آزاد و آزادند و آزاد زنان و مردان مان دربند،نشان
می دهدکه دشمن به دشمن آن نپسندد که اینان به طبقه اجتماعی ما روا می دارند . هم
اینان لبه تیزهمه تهمت و افترا رابه سوی شریف ترین انسان ها می گیرند و سیاهه
روشنی از ناب ترین زنان و مردان (زینب جلالیان- سپیده قلیان - لیلاحسین زاده
-رها(راحله)عسکری زاده- بهنام موسیوند- رضاشهابی- حسن سعیدی- اسماعیل عبدی- هاشم
خواستار- رسول بداقی- محمد حبیبی- جعفر ابراهیمی - اسماعیل گرامی و پر شمارانی
دیگر ...) را زیر تیغ بازجویی و فشار قرارداده اند. نه دارو میرسانند. نه ملاقات
بدون مزاحمت می دهند و نه پذیرش وثیقه برای آزادی آنان را پذیرایند و اصطلاح«
تعیین وثیقه نمی شوند» را راه انداخته اند. این بزعم حاکمان دین مدار یعنی می
خواهند برای آدم های معینی راه را همچنان بسته نگهدارند.
چند نکته روشن است:
۱- بن بست سناریوی نخ نمای اطلاعاتی و امنیتی بازجویان و آپارات حاکمیت فرماندهی
با ایستادگی و مقاومت فعالان کارگری و معلمان زندانی به شکست انجامید .
۲- این شکست بیش از موقع به روشنی ماهیت کل حاکمیت تبهکار را در رودررویی با
استقلال عمل جنبش سندیکایی و استقلال عمل فرهنگیان کشور را در برابر موج بازداشت و
پرونده سازی صورت گرفته، برملا نمود!
۳- سندیکایی ها و معلمان با آن مقاومت جانانه و این شکست مفتضحانه، نهادهای
اطلاعاتی و امنیتی خود بهتر از هرکسی دریافتند که هیچ ارتباطی میان کارگران و
معلمان بازداشت شده و هیچ دولت و نهاد دولتی ای در هیچ کشوری از جهان هرگز وجود
نداشته و " بلوا" و "شورش" "توطئه" ای در میان
نبوده است.
۴- شکست مفتضحانه بازجویان امنیتی در سناریو سازی برای فعالان سندیکایی کارگران
شرکت واحد آقایان: رضاشهابی و حسن سعیدی و همراهان کیوان مهتدی،نویسنده ومترجم، با
این که هیچ جرمی مرتکب نشده است همچنان بلاتکلیف در زندان است ومعلمان کشور رسول
بداقی، محمد حبیبی- جعفر ابراهیمی و سایر معلمان زندانی که بدون تمدید قرار،در بند
عمومی یا انفرادی بلاتکلیف در زندان اوین محبوس نگاه داشته اند؛ ثابت نمود که
مقابله با جرم انگاری ارتباطات میان فعالان داخل و خارج در اساس محلی از اعراب
نداشته و تا کنون نتوانسته امر تقویت مبارزه جاری در جنبش کارگری را به انحراف راه
برد!
۵- به قول اطلاعیه فعالان سندیکای شرکت واحد ، این شکست نشان داد که « مطالبه گری
جرم نیست؛ ایجاد تشکل مستقل کارگری جرم نیست و قائم به فرد هم نیست که با انتقام
از فعالین کارگری و معلمیِ زندانی پایان بگیرد» و یاد آور می گردند : « ما بار
دیگر یادآوری می کنیم که هیچ اندازه ظلم و زورگویی نمی تواند اراده معطوف به
آزادیخواهی و عدالت طلبی فعالان زندانی را درهم بشکند.»
۶- و نکته مهم اینکه؛ شکست سناریوی امنیتی بازجویان، امکان همگرایی در سطح جنبش
مطالباتی درون و بیرون زندان و همبستگی بین المللی را بیش از هر موقع در تاریخ
مبارزات مطالباتی ایران وسعت داد
می گویند: فاشیسم بی چهره است و بی چهره گی او ازخشونت های موجه و ناموجه او
مایه میگیرد.جمهوری اسلامی چهره مجسم این خشونت آن سرش ناپیداست. جمهوری اسلامی در
تمامیت این سال ها خشونت های "مقدس" را نمایندگی کرده است. خشونتی که از
مذهب- تعصب و عقب ماندگی و خرده فرهنگ های بیهودگی و سرکوب تغذیه می کند تا
روانپرشی مفرط اش را در چهره فاشیسم درمان نماید.
احکام فاشیسم گاه به مثابه خیابانی یکطرفه است ولی تنها ایستادگی و پایمردی و
مقاومت است که خیابان یکطرفه را بدل به خیابانی دو سویه می گرداند.یک سویه اش به
اجبار میبرندت و سویه دیگرش راه می جوید و بازمی یابد به آزادی!
شما ها باز خواهید گشت سرفراز!
چهارشنبه ۱۶ شهريور ۱۴۰۱ برابر با ۰۷ سپتامبر ۲۰۲۲
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر