Andishe' Kulturförening مرکز فرهنگی-اجتماعی اندیشه گوتنبرگ

تغییر برای برابری می نویسد سلام خانم دکتر. می‌بخشید مزاحم وقتتون شدم. می‌دانم وقتِ شما ذیقیمت است ولی لطفاً چند دقیقه به حرف من گوش بدهید. فقط چند دقیقه، قول می‌دهم زیاد مزاحمتان نشوم. می دانم اعصابتان خرد است که کشور سابقتان این‌همه در معرض توجه رسانه‌هاست و در دپارتمان هر که به شما می‌رسد با نگرانی می پرسد چه خبر؟ نمی‌دانم این ویدئوها که سی اِن اِن گذاشته دیده‌اید یا نه ولی دلم می‌خواست بدانم نظرتون در مورد این حوادث چیه؟ آیا این‌ها توظئه‌های رسانه‌های غربی نیست برای بدنام کردن شرق و اینکه ثابت کنند ما لیاقت دموکراسی نداریم؟ آیا این ها ادامۀ موج نئواورینتالیسم نیست؟ آیا نباید ما آزادی و انتخابات را مطابق مختصات بومی کشورهای مسلمان تعریف کنیم؟ آیا تحمیل الگوهای دموکراسی‌های غربی بر جوامع شرقی درسته؟ آیا کشورهایی که خودشان امثال گوانتانمو و ابوغریب دارند حق دارند در مورد برخورد پلیس در کشورهای مسلمان نظر بدهند؟ خانم دکتر آیا ما حق نداریم نظام قضایی و پلیس منبعث از فرهنگ خودمان را داشته باشیم؟ آیا درسته که حقوق بشر ساخته و پرداخته غرب را دیگران برای ما تجویز کنند؟ تحمیل روایت کلان حقوق بشر بر ما مصداق استعمار نو نیست؟ خانم دکتر این پوشش وسیع رسانه‌ای از خشونت‌های اخیر آیا جزیی از آن هجومی نیست که با لولیتاخوانی در تهران ، پرسپولیس و بادبادک‌باز شروع شده است؟ می‌بینید خانم دکتر چه جوری با توسل به سانتی‌مانتالیسم در مورد مرگ این دختر ندا تبلیغ می کنند؟ انگار نه انگار که این همه زن هر روز جاهای دیگۀ دنیا کشته می شوند. فکر نمی‌کنید همه‌اش برای این است که چهرۀ شرقی‌ها را خشن جلوه بدهند؟ ببینید چگونه بدون درک الفبای مفهوم فوکویی تودرتوی قدرت، آن را به دولت تقلیل می‌دهند. اصلاً متوجه نیستند این‌ها که موج توی خیابون راه می‌اندازند خودشون اِیجنسی قدرت‌اند و جزیی از روابط تودرتوی قدرت. خانم دکتر واقعاً اینجا جاتون خالیه تا مردم را آگاه کنید که بدونند ابزارهای قدرت منحصر به پلیس و دستگاه قضایی نیست. چقدر مشتاقم این کتاب در دست تألیفتون "بازاندیشی خشونت و شکنجه: نگره‌هایی برای زن مسلمان" هرچه زودتر منتشر شود تا این فمینیست‌های ایدئولوژی زدۀ ما بخوانند و بفهمند شکنجه مفهوم یونیورسال نیست. جاتون خیلی خالیه خانوم دکتر.