گزارش کار
چهار روز پُر تلاش در دادخواهی خانواده های جانفشانان دهه۶۰ در بیستمین سالکرد کشتار ۶۷ در نمایشکاه بین المللی کتاب گوتنبرگ (سوئد)
فعالان " کانون دفاع از آزادی بیان – گوتنبرگ (سوئد ) " در راستای گرامی داشت یاد یاران در بیستمین سالگرد کشتار یاران بیشمارخویش در زندان های سراسر ایران ، با برپایی کمپین گسترده ای در نمایشگاه بین المللی کتاب گوتنبرگ ، فریاد خانواده های اعدامیان را در امر دادخواهی آنان به گوش هزاران هزار نفر رساندند.
هرساله نمایشگاه بین المللی کتاب گوتنبرگ ( سوئد) در ماه سپتامبر بر پا می گردد. امسال نیز نمایشگاه بین المللی کتاب گوتنبرگ ازپنجشنبه تا یکشنبه ۲۵ تا ۲۸سپتامبر۲۰۰۸ به مدت چهارروز، با استقبال وسیع بیش از ۱۰۰هزارنفر روبرو گردید. فعالان " کانون " برآن شدند که بیستمین سالگرد کشتار تابستان۶۷را با حضور فعال خویش در این نمایشگاه گره بزنندتا صدای اعتراض دادخواهی پدران و مادران ،همسران و فرزندان و جانفشانانی باشند که طی دو کشتارجان باختند و امروز نیز رژیم تاریک اندیش جمهوری اسلامی ، امکان تجمع وگرد همایی ها و فریاد دادخواهی آنان را به خشن ترین شکل سرکوب می سازد .
ما بر آن شدیم که در فضای نمایشگاه بین المللی کتاب گوتنبرگ ؛ سهم کوچکی را در برابرهزاران هزار نفر ودر کنار دهها وصد ها نویسنده، شاعر، موسیقیدان و صاحب نظر درمسائل مختلف که ازچنین فضا ی فرهنگی واجتماعی – سیاسی دیدن می کنند . صد ها نشست، کنفرانس، جلسات بحث و گفتگو که در رابطه با معرفی کتاب و انتشار آخرین داده های علمی فرهنگی واجتماعی درسالن های نمایشگاه بر گزار می گردد. بهره گیریم .
به همین مناسبت کانون دفاع از آزادی بیان – گوتنبر گ با گشایش غرفه ای فعالیت همه جانبه ای را در معرفی کتب زندان و عرضه نمایشگاهی از کتاب های پُرشمارنوشته شده پیرامون زندان به زبان های فارسی – سوئدی- انگلیسی و آلمانی ، مراجعه کننده گان را درجریان وضعیت زندان های ایران و دو کشتار سال ۶۰ و ۶۷ قرار داد.
پخش اطلاعیه ای به زبان انگیسی در هزاران برگ که موضوع چگونگی کشتار دهه ۶۰ و بویژه سال ۶۷ را با خود داشت ، همچنین نمایش فیلم مستند که با همکاری کانون وفعا لان " گفتگوهای زندان " فراهم آمده بود ، در کنار غرفه به نمایش گذاشته شده بود که هرمراجعه کننده ای را به خود مشغول می داشت .
غرفه ما با نقشه ایران در زنجیر که بر سقف آن آویزان بود ، هر بیننده ای را به خود جلب می کرد. نمایشگاه عکس که دهها عکس از ابعاد جنایات رژیم از اعدام های خیابانی ، شکنجه – سنگسار- شلاق و دستگیری ها را نشان میداد تمامی فضای غرفه را پوشانده بود.
فعالان " کانون دفاع از آزادی بیان - کوتنبرگ (سوئد) " با تدوین نامه سرگشاده ای که عنوان برجسته :
سکوت گونه ای تائید است !
سازمان های بین المللی زیر:
سازمان عفو بین الملل (امنستی انترناسیونال )
کمسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد
سازمان صلیب سرخ جهانی
گزارشگران بدون مرز
رونوشت به: وزارت امورخارجه سوئد و کمسیون حقوق بشر پارلمان سوئد ، را مخاطب قرار می داد ، آورده اند :
رژیم جمهوری اسلامی ایران در رابطه با بزرگترین پاکسازی مخالفین در تاریخ حاکمیت سیاه خود در دهه شصت و بویژه کشتار جنایت بار سال ۱۳۶۷ که با بیش از ۵۰۰۰ اعدامی در بیست سال پیش انجام گرفت، تاکنون سکوت کرده است.
خانواده های جانفشنان کشتار دهه ۶۰ ، سالها پیش اعلام کرده اند ، ما بازماندگان و خانواده های داغدار مصرانه می خواهیم :
۱- اسامی کامل جانفشانان ، زمان اعدام و محل دفن عزیزان ما را اعلام نمایئد . ۲- از دفن کسان دیگر بر خاک جان باختگان ما جلوگیری شود . ۳- مانع نشانه گذاری و گل کاری در مزار و محل خاک سپاری عزیران ما نشوند .
امسال نیز تحت عنوان ؛ دادخواهان کشتار ۶۷ طی نامه ای نوشته اند : در کدامین آئین ، مسلک و قانون خانواده های داغدار را از حضور بر سر مزار عزیزان خود مانع می شوند، آنهم به خشن ترین شکل که البته برای ما خانواده های داغدار در طی این ۲۰ سال تازگی نداشته و ندارد. چرا بجای پاسخگویی به سئوالات ما در رابطه با چگونگی اعدام عزیزانمان، که به چه جرمی آنها را که عموما طبق قوانین خود جمهوری اسلامی به زندان محکوم شده بودند این چنین در بیدادگاههای چند دقیقه ای محکوم واعدام نمودید و آنها را دسته جمعی و به شکل مخفی و شبانه در گورستانی پرت و دور افتاده دفن نمودید، به ما نیز حمله می کنید؟ چرا مانع برگزاری مراسم برای آنها می شوید؟ چرا ما را از حضور بر سر گورهای بی نام و نشان آنان نیز منع می کنید؟ ما خانواده های این جانفشانان قاطعانه و روشن اعلام می کنیم که : تا جان در بدن داریم از یادشان نمی کاهیم و همیشه و تا روزی که عاملان و آمران این جنایت ضد بشری افشا و محاکمه نشوند وعدالت در مورد آنها اجرا نشود ، به راه خود ادامه خواهیم داد . بدین وسیله ما امضا کنندگان زیراز کلیه حقوق شهروندی وقانونی این خانواده ها درداد خواهی علیه آمران و عا ملان این جنایت بشری حمایت نموده و خواهان شفاف سازی و روشن شدن حقیقت دررابطه این اعدام های دسته جمعی میباشیم.
پایان برگ دادخواهی که به زبان انگلیسی تدوین شده تا حال صد ها امضاء جا گرفته است .
نکته گفتنی آنکه ؛ غرفه ما در طی چهار روز توسط فعالان کانون و مهمانان شهر ما ، زندانیان سیاسی رژیم جمهوری اسلامی ، بویژه با حضور سودابه اردوان، مرجان افتخاری- میترا لاگر ، علی دروازه غاری و آقای عباس مظاهری زندانی سیاسی زمان شاه و نویسنده کتاب : ( شکوفه های درخت انار، یادهای ۴۷۹۱ روز زندان در دیکتاتوری شاهنشاهی ۱۳۵۷- ۱۳۴۴) ، پوشش خبری داده شد. فعالان " کانون " با مراجعه به غرفه امنستی انترناشیونال و غرفه اتحادیه نویسندگان سوئد، و سایر غرفه ها امکان حمایت و همراهی آنان با کمپین چهارروزه ما را فراهم آوردند.
جدا از این یادمان یاد یاران نیز با عنوان :
بیست وهفت سال بعد ازکشتار۶۰ و بیست سال بعد ازکشتار و جنایت فراموش نشدنی۶۷
در روز جمعه ؛ ۲۶ سپتامبر ۲۰۰۸، ساعت ۶ تا ۱۰ شب در سالن اجتماعات خانه مردم شهر گوتنبرگ بر پا گردید .
ابتداء برنامه توسط یک تن ازفعالان کانون ، باخواندن شعری از حسین صدرایی اشکوری که در حکم وصیت نامه وی ، واپسین گل واژه های جسارت ودلاوری شاعر ، نویسنده ، مترجم و عضو کانون نویسندگان ایرن که خود در کشتار سال ۶۷در کنار دیگر برادرش علی صدرایی اشکوری جان باخت:
برهنه پای بر تیغ / برهنه تن در آتش / قد افراخته از آزمون سرخ می گذرم/ و سرنوشت نه پیشاپیش من / که چون سگی رانده / به دنبالم می دود. سبکبال می گذرم / سراپا همه خونشعله / بر آتش و تیغ / با قلبی آکنده از امید بهاران و کول پشته ای / سرشار از فریاد و رنج / رنج، رنج / رنج های تلخ مردم سرزمینم که فرداهای آبستن را می زایاند، / و فریاد، فریاد / فریادهای سرخ رفیقانم / که فلق را خونرنگ می کند.
می گذرم / بر تافته و عاشق / با تیری در قلب / تیری در گلو/ و پرنده کوچکی در دهان که با هزاران لهجه / برای پیروزی مردم / نغمه می خواند. همه حاضرین را فراخواند که با یاد همه انسان ها ئی که در راستای تحقق آزادی و دمکراسی بر سر آرمان های خویش ایستادند و جان باختند ، به پا خیزند و یک دقیقه سکوت اختیارکنند .
پس آنگاه پنج سخنران مهمان: سودابه اردوان – مرجان افتخاری – فریبا مرزبان – میترا لاگر و علی دروازه غاری ، به پانل جمعی دعوت شدند . هر کدام به مدت۲۰ دقیقه با حاضرین به صحبت پرداختند . پس آنگاه به مدت۱۵دقیقه استراحت داده شد . در این فاصله گروه تاتر ایده ، صحنه را بر ای نمایش خود آماده نمود . نمایش با الهام از عنوان کتاب شاعر آزاد ه احمد شاملو ؛ " کاشفان فروتن شوکران " با بازی دلپسند افراد گروه در رابطه با ابعاد جنایات رژیم نسبت به گروههای مختلف اجتماعی ، به اجراء گذاشته شد که با استقبال حاضرین روبرو گردید.
باردیگر سخنرانان به پانل دعوت شدند و بخش پرسش و پاسخ با مهمانان سخنران به پیش برده شد. در این فاصله بخشی از حاضرین با طرح پرسش های خود با سخنرانان در رابطه با بیان نظرات آنان ، با یکایک شان به گفت و شنود پرداختند . این بخش از برنامه نیز با یاد همه جانفشانان دو کشتار۶۰و۶۷ و همه مبارزان جنبش های اجتماعی ایران که هرروزه در کوچه و پس کوچه های خیابان های ایران دستگیر و به زندان کشیده می شوند و به احترام حضور شاهدان عینی جنایات رژیم در زندان های اوین – گوهر دشت و قزل حصارو... با دعوت مجری برنامه ؛ جمعیت به پا خواستند و با کف زدن های خود دریک دقیقه ، یاد آن عزیزان را گرامی داشتند.
پایان بخش برنامه جمعه شب ، اجرای موسیقی آقای فریبرز کرمی بود که با سه تارخویش وخواندن چندین ترانه و سرود که تمامی حاضرین سالن با ایشان همصدا شدند. شورو نشاط ویژه ای به جمع بخشید و تداعی گریاد همه آن جان هائی شد که خود سرود خوانان این ترانه ها بودند. در مجموع صدای اعتراض ما طی این چهار روز توسط رادیو و تلویزیون های های محلی و سراسری ، رادیو برابری و تلویزیون کومله ، رادیو سراسری بخش فارسی پژواک ، رادیوهمبستگی استکهلم ، رادیوو تلویزیون نور ، رادیو سپهر، رادیو صبح شنبه با شما ، رادیو ایران همراه ، ضبط و پخش گردید . همچنین مساعدت شرکت کنندگان در شب یادمان و غرفه کتاب از صندوق فعالیت های کانون نیز چشمگیر بود. ما به سهم خویش از این همه پشتیبانی جامعه ایرانیان و همراهی تمامی این رسانه ها کمال تشکر را داریم .
فعالان کانون دفاع از آزادی بیان – گوتنبرگ(سوئد)
۲۹ سپتامبر۲۰۰۸
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر