پاتوق کتاب اندیشه باهمکاری آ- ب- اف بر گزارمی کنند
هر جمعه ساعت ۷ بعد از ظهر
محل دیدارشما وآشنایی با دوستان جدید !
چای و گفتگوی سیاسی، اجتماعی و فرهنگی
ده سال از فاجعه قتل های زنجیره ای سیاسی در ایران گذشت!
یادتان هستیم،بزرگداشت یاد جانباختگان درپاتوق کتاب اندیشه– گوتنبرگ
نشستی با علی فیاض فعال سیاسی، نویسنده وروزنامه نگار
پیرامون :بازخوانی قتل های سیاسی زنجیره ای درایران
زمان: جمعه ۲۱ نوامبر ۲۰۰۸ساعت ۷ تا ۱۰شب
مکان : کتابخانه وکتابفروشی اندیشه
اسپور های۱۱- ۹-۶-۳-۱ (kungs gatan) جنب خیابان Kungshöjdsgatan واقع در
تلفن تماس : ۹۷ ۹۸ ۱۳ -۰۳۱ ۳۶ ۸۸۱۵ ۷۷ 07
gbgandishe@yahoo.com
http://andishegbg.blogspot.com/
ورود برای همه آزاد است و مدیریت پاتوق کتاب اندیشه حضور تان را گرامی می دارد.
تجمع در منزل فروهر ها به دعوت پروانه و آرش فروهر
28آبان.مراسم سالگرد قتل داريوش و پروانه فروهر در خانه خودشان روز جمعه خبرنامه اميرکبير مراسم دهمين سالگرد قتل داريوش و پروانه فروهر روز جمعه اول آذر ماه ۱۳۸۷ برگزار مي‌شود. پرستو فروهر فرزند داريوش و پروانه فروهر با اشاره به دهمين سالگرد به قتل رساندن پدر و مادرش گفت که اين مراسم روز جمعه در منزل آنان و از ساعت ۱۵ تا ۱۷ برگزار مي‌شود. بر اين اساس پرستو فروهر از جانب خود و برادرش آرش فروهر از مردم ايران برای شرکت در مراسم بزرگداشت داريوش فروهر، رهبر فقيد حزب ملت ايران و همسرش پروانه فروهر دعوت کرد. داريوش و پروانه فروهر آذر ماه ۱۳۷۷ در جريان قتل‌های زنجيره‌ای در منزل مسکونی خود کشته شدند. در آن سال محمد مختاری و محمد جعفر پوينده نويسندگان عضو کانون نويسندگان ايران نيز به قتل رسيدند. پس از آنکه اين قتل‌ها افشا و گفته شد که بخشی از نيروهای خودسر در وزارت اطلاعات اين اعمال را انجام داده‌اند پرونده مرگ مجيد شريف و پيروز دوانی نيز در کنار پرونده قتل‌های زنجيره‌ای آذر ماه ۱۳۷۷ قرار گرفت. برگزاری مراسم بزرگداشت اين مقتولان در سه سال گذشته با ممانعت همراه بوده است اما فرزندان داريوش و پروانه فروهر اميدوارند که امسال بتوانند برای پدر و مادرشان در منزل شخصی آنها مراسمی را برگزار کنند. به اين ترتيب براساس آگهی پرستو و آرش فروهر که در روزنامه اطلاعات روز دوشنبه ۲۷ آبان ماه ۱۳۸۷ درج شده است اين مراسم در منزل داريوش و پروانه فروهر واقع در خيابان سعدی جنوبي، خيابان هدايت، کوچه شهيد مرادزاده، پلاک ۲۲ برگزار می شود.
کانون نویسندگان ایران اعلام کرد: ۱۳ آذر، روز مبارزه با سانسور
آزادی اندیشه و بیان حق طبیعی هر انسانی‌ست، زیرا به طور طبیعی هر انسانی می‌اندیشد و هیچ دلیل طبیعی نیز برای جلوگیری از بیان اندیشه‌ی او وجود ندارد. آن چه موجب سلب این حق از انسانی میشود، منافع نظام‌هایی است که برای تداوم خود در صدد حذف اندیشه‌ی مخالف برمی‌آیند. به این ترتیب اکنون این حق طبیعی کم و بیش در سراسر جهان- گیریم به درجات مختلف- از سوی مراجع قدرت از افراد انسان سلب میشود. اما سلب آزادی بیان تنها با توقیف کتاب‌ها، نشریات و روزنامه‌ها یا جلوگیری از نشر و پخش آثار نویسندگان و اندیشمندان صورت نمی‌گیرد. حذف فیزیکی صاحبان قلم و اندیشه و تعقیب و آزار آنان نیز شکل دیگری از سرکوب آزادی بیان است. هرساله صدها اندیشمند، نویسنده و روزنامه‌نگار تنها به دلیل انتشار اندیشه‌ها و عقاید خود یا کوشش برای بیان و افشای واقعیت‌های اجتماعی به قتل می‌رسند، به زندان می‌افتند، یا به شکل‌های دیگر تحت فشار و تعقیب قرار می‌گیرند. بنا به آمار گزارشگران بدون مرز، فقط در سال ۲۰۰۶، ۹۵ روزنامه‌نگار کشته و ۱٣۵ نفر زندانی شده‌اند. در مورد نویسندگان و اندیشمندانی که صرفا به دلیل ابراز عقاید و بیان اندیشه‌های خود کشته یا زندانی شده‌اند آماری در اختیار نداریم، اما پیوسته شاهد اخبار پراکنده از این دست نیز هستیم. اما وضع ایران از بیشتر کشورهایی که در آنها آزادی اندیشه و بیان سلب میشود، وخیم‌تر است. البته جامعه ایران و به‌ویژه نویسندگان و هنرمندانِ آن سال‌‌هاست که با پدیده‌ی سانسور دست به گریبان‌اند؛ اما ظرف دو سه سال اخیر این پدیده چنان دامنه‌ی گسترده‌ای یافته است که جز قلع و قمع فرهنگی نامی بر آن نمی‌توان نهاد. انبوه کتاب‌هایی که ماهها و سال‌ها در انتظار اخذ مجوز در ساختمان ارشاد بر روی هم انباشته می‌شوند گواه این مدعاست، و این در حالی‌ست که متولیان سانسور مطالب بسیاری از کتاب‌هایی را هم که اجازه انتشار می‌یابند دستکاری و در آنها اعمال نظر میکنند. علاوه بر این، سینما، تئاتر، موسیقی، وبلاگ‌نویسی، سایت‌های اینترنتی و دیگر عرصه‌های اندیشه و بیان نیز از این دست‌اندازی‌ها که هر روز شدیدتر میشود در امان نیستند. مجموع این شرایط معنایی جز سرکوب خلاقیت و ممانعت از ابراز وجود نویسندگان و هنرمندان ندارد. دستگاه سانسور در حقیقت نه کلمه و تصویر، بلکه خودانگیختگی و ابراز آن را که حق طبیعی هر انسانی‌ست سلاخی میکند و به این ترتیب حق جامعه را برای برخورداری از ادبیات و هنرِ غیرحکومتی و پیشرو لگدمال می‌سازد. کانون نویسندگان ایران که دو تن از چهره‌های برجسته آن، محمد مختاری و محمدجعفر پوینده، در سالهای اخیر در راه آزادی اندیشه و بیان جان باخته‌اند، به پیروی از اصول مندرج در منشور خود، در برابر این موج رو به گسترش سانسور که بسیاری از نویسندگان و هنرمندان را در عمل خانه‌نشین کرده و آثار آنان را در محاق فرو برده است، اعتراض و انزجار خود را اعلام میکند. در همین راستا، کمیته مبارزه با سانسورِ کانون روز ۱٣ آذر را به یاد جانباختگان آذرماه ۷۷ به عنوان روز مبارزه با سانسور اعلام و از نویسندگان و هنرمندان در داخل و خارج کشور می‌خواهد تا صدای اعتراض خود را با صدای ما درآمیزند. باشد که روزی سایه سنگین سانسور از سر ادبیات و هنر برداشته شود. نویسندگان و هنرمندان در ایران و جهان! اتحادیه‌های نویسندگان! انجمن‌های قلم در سراسر جهان! شما را فرا می‌خوانیم تا ضمن به رسمیت شناختن این روز، از حرکت ما در مبارزه با سانسور به هر طریق ممکن حمایت کنید. کمیته مبارزه با سانسور کانون نویسندگان ایران ۲۲ آبان ۱٣٨۷
بیانیه کانون نویسندگان ایران درباره توقیف «شهروند امروز»
«من با نظر تو مخالفم اما حاضرم جانم را فدا کنم تا تو بتوانی حرفت را بزنی!» ولتر
هیئت نظارت بر مطبوعات نشریه «شهروند امروز» را توقیف کرد. پیش از هر چیز توقیف این نشریه را محکوم می‌کنیم و خواهان انتشار مجدد آن هستیم. اما آنان که این نشریه را توقیف کرده‌اند همان تفکری را دنبال میکنند که «شهروند امروز» در برابر مخالفان خود، از جمله روشنفکران متعهد و مستقل دنبال می‌کرد. در واقع شهروند امروز قربانی همان سیاستی شده است که خود مروج و پیرو آن بود. توقیف «شهروند امروز» با انعکاس گسترده رسانه‌ای روبرو شد، حال آن که تاکنون ده‌ها نشریه‌ی دیگر بی‌سروصدا و به بهانه‌های واهی مانند انتشار نامنظم و... از سوی هیئت نظارت به محاق رفته‌اند. ما از آن رو خواهان انتشار «شهروند امروز» و همه‌ی نشریات توقیف و تعطیل شده‌ی دیگر هستیم که به اصل آزادی اندیشه و بیان بی هیچ حصر و استثنا برای همگان پای‌بندیم و معتقدیم آزادی بیان تنها بستری است که آگاهی و حقیقت از دل آن بیرون می‌آید. کانون نویسندگان ایران ۲۱ آبان ۱٣٨۷
اطلاعيه خانواده‌های مختاری و پوينده در پشتيبانی از ۱۳ آذر به عنوان روز مبارزه با سانسور
خبرنامه اميرکبير از اعلام روز سيزدهم آذر توسط کانون نويسندگان ايران به عنوان روز مبارزه با سانسور پشتيبانی می کنيم. آزادی انديشه و بيان در همۀ عرصه های فردی و اجتماعی بی هيچ حصر و استثناء مهمترين اصل منشور کانون نويسندگان ايران است. از آنجا که دو تن از اعضای فعال کانون نويسندگان، محمد مختاری ومحمد جعفر پوينده برای تحقق بخشيدن به اين اصل تا پای جان خود ايستادند، ما خانواده‌های اين دو نويسندۀ آزاده در آستانۀ دهمين سالگرد قتل عزيزانمان از اعلام روز سيزدهم آذر توسط کانون نويسندگان ايران به عنوان روز مبارزه با سانسور پشتيبانی می کنيم.
خانواده‌های محمد مختاری و محمد جعفر پوينده
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر