بر نامه ندا شماره پنجم

شماره ۵ ششم تیرماه ۱۳۸۸ تجمع و تظاهرات در خیابان شریعتی، مسجد قبا: طبق آخرین خبرهای دریافتی از گزارشگر «خبرنامه ندا» از ساعت ۵ بعداز ظهر امروز، هزاران نفر در مسجد قبا تجمع کردند. این عده با هزاران نیروی سرکوبگر مواجه گشتند که سعی در پراکنده کردن ایشان داشتند. اما با گذشت زمان، تعداد شرکت کنندگان به ده ها هزار نفر رسید و نیروهای سرکوبگر به این نتیجه رسیدند که متفرق کردن چنین جمعیتی غیر ممکن است. پس فقط به محاصره منطقه پرداختند تا این تجمع تبدیل به تظاهرات نشود. در طول سخنرانی ها مردم شعارهایی به دفاع از موسوی می دادند و با نیروهای امنیتی ایکه در حال فیلمبرداری از مراسم بودند درگیر شده و دوربین ها یشان را تصرف کرده و می شکاندند. حتی جمعت به یکی از امنیتی هائیکه در پشت بام منزلی در حال فیلمبرداری بود حمله کرده و او را به شدت کتک زدند و دوربین اش را شکستند. هم اکنون، ساعت ۸:۳۰ دقیقه بعداز ظهر، مردم خط محاصره حکومتیان را شکسته و در خیابان شرعتی به سمت سید خندان در حال تظاهرات می باشند. گزارشگر ما جمعیت تظاهر کننده را بیش از صد هزار نفر تخمین می زند. شعارهای تظاهرات «الله اکبر» و «مرگ بر دیکتاتور» گزارش می شود. تجمع هفتگی مادران شهدای مبارزات مردمی در پارک لاله: ساعت ۷ بعداز ظهر دیروز، شنبه ششم تیرماه، علیرغم تهدید امام جمعه تهران مبنا بر «محارب بودن» تظاهر کنندگان، چند هزار تن از مردم غیور تهران به دعوت مادران شهیدان راه آزاد پاسخ مثبت داده و برای یادبود شهدا و اعتراض به حکومت استبدادی جمهوری اسلامی به پارک لاله روی آوردند. این تجمعات طبق برنامه ریزی خانواده های شهدا، قرار است بصورت هفتگی در پارک لاله برگزار شود. طبق معمول این روزها، از ساعاتی پیش، انبوهی متنوع از نیروهای سرکوبگر حکومت اسلامی برای جلوگیری از انعقاد تجمع مردم، در محل حاضر بوده و از ورود شرکت کنندگان در مراسم به پارک جلوگیری می کردند. اما ازدیاد و اصرار جمعیت برای برگزاریِ مراسم، آنان را وادار ساخت تا درخواست نیروی کمکی کرده و یگان های ویژه سپاه پاسداران را برای سرکوب وحشیانه تر مردم فرا بخوانند. این نیروها از طرف خیابان انقلاب همراه با تعداد کثیری از «خواهران زینب» به محل درگیری رسیدند و فوراً ، به یاری نیروهای حاضر شتافته و با باطوم و گاز اشک آور به ضرب و شتم حاضران پرداخته و پس از ساعتی جنگ و گریز توانستند مردم را متفرق کرده و تعدادی از ایشان را بازداشت کنند. جالب توجه است که گزارشات شرکت کنندگانِ در این مراسم خبر از خستگی مفرط نیروهای سرکوبگر دارد، بطوریکه علیرغم حضور پر تعداد ایشان و تجهیزات کامل ضد شورشی، با دشواری بسیار و پس از ساعتی درگیری موفق به پراکنده ساختن معترضین گشتند. خبری از اصفهان: سه روز پیش در اصفهان جوان ۲۳ ساله، آقای رسول عشقی نژاد، در فاصله بین سعادت آباد و خیابان فیض هنگام فرار از دست لباس شحصی ها به بالای لوله گازمی رود، اما او را از ارتفاع به زیر انداخته که در نتیجه ضربه مغزی فوت کرده است. متعاقب این جنایت، قاتلان وی، بستگانش را تهدبد به سکوت کرده اند. با تشکر از دوستی که این خبر را برای ما فرستادند، در همینجا از مردم غیور در شهرستان ها تقاضا داریم تا ما را از اتفاقات شهر خود خبردار کنند، ضعف خبررسانی از شهرستان ها در کلیه رسانه های داخلی و بین المللی مشهود است. تجمع خانواده های بازاشت شدگان در مقابل زندان اوین: هر شب جمعیت هزاران نفره ای از مردم در مقابل زندان اوین تجمع کرده و خواستار آزادی بازداشت شدگان می شوند. گفته می شود تا پایان شب، خانواده ها به امید آزادی عزیزانشان منتظر مانده، اما با نزدیک شدن آخر شب، با خشم شروع به شعار دادن می کنند. بازداشت شدگان و نحوه پیگیری وضع آنها توسط خانواده هایشان صدها شهروند بازداشت شده اعتراضات اخیر شهر تهران در کمپ کهریزک به صورت روزمره تحت بدرفتاری و شکنجه قرار دارند. کمپ کهریزک که گفته می شود به دستور سردار رادان راه اندازی شده بود؛ و اینک صدها تن از جوانان وطن در آن به سر می برند کجاست؟ در جاده قدیم قم، پس از آن که از بهشت زهرا و کهریزک می گذرید، بعد از پل و مسیری که به شهرک واوان و اسلامشهر منتهی می شود، سه راهی ای وجود دارد که سمت چپ آن (به سمت شرق) منتهی به یک شهرک صنعتی است. در مسیر شهرک صنعتی که حدود ده کیلومتر با سه راهی فاصله دارد، دژبانی پادگان چهارم المهدی دیده می شود. هیچ چیز جز بیابان در اطراف پادگان و کمپ موسوم به کهریزک که در آنجا قرار گرفته، وجود ندارد. از برابر دژبانی که از آن پیشتر نمی شود رفت، کمپ به سختی دیده می شود؛ دو سوله در جوار هم و یکی کمی دورتر جمعاً سه سوله در آن میان، قرار گرفته و تاسیسات ساختمانی و اداری هم قابل مشاهده هستند. در این محل کسی را آزاد نکرده و فرماندهی زندان می گوید که مجوز اعلام اسامی بازداشت شده های اخیر را از طرف دادگاه انقلاب و امنیت ندارد. خانواده هایی که در بیایان های آن اطراف منتظر اعلام خبری از عزیزانشان هستند می گویند که روزی دو یا سه بار تانکری که حاوی آب آشامیدنی است به زندان می رود. از این رو می توان دریافت که تعداد زیادی از بازداشت شدگان در این محل به سر می برند. از دیگر سو همه روزه تعداد زیادی از خانواده ها که جمعیتی حدود ۵۰۰ نفر را تشکیل می دهند در برابر زندان اوین شبانه روزی در انتظار اعلام اسامی عزیزان خود هستند که در دو هفته اخیر بازداشت شده اند. در زندان اوین روزانه آمار زندانیان در کاغذهای دست نویس یا پرینت شده بر پشت پنجره ها و محوطه دادسرای امنیت جنب زندان اوین برای مشاهده عموم گذاشته می شود. دادگاه انقلاب برای آزادی بازداشت شدگان از بستگان آن ها شناسنامه و کارت ملی متهم و کفیل (یک نفر با شناسنامه و کارت ملی و جواز کسب یا فیش حقوقی کارمند دولت) و فیش حقوقی و تاییدیه آن یا جواز کسب و فتوکپی های همه مدارک را مطالبه می کند. اما به هیچ عنوان به خانواده های منتظر پاسخی نمی دهند. و تنها اسامی را پشت شیشه می زند که ادعا می کند بناست در روز آینده دادگاهی برای شان تشکیل شود. به طور میانگین در دادگاه انقلاب واقع در خیابان معلم هم روزی ۱۵۰ نفر از افرادی که به قول خودشان مشگل زیادی نداشته و بازجویی شان تمام شده باشد و در بندعمومی باشند را منتشر می کند و نه بیشتر. گفته می شود افراد بسیاری در زندان اوین هستند که هنوز نامشان از طریق لیست های اعلام شده منتشر نشده است. این افراد غالباً در بند ۲۰۹ زیر نظر وزارت اطلاعات یا در بازداشت گاه های غیرقانونی سپاه نگهداری می شوند. نحوه برخورد میان زندان بان های زندان اوین کمی بهتر و مودبانه تر از سایر مراکز بازداشت است. اما عدم توان کنترل سیل خانواده ها و مختل شدن عبور و مرور کارکنان و ماشین های پرسنل و حمل زندانی در برابر زندان اوین، باعث می شود بعضی از اوفات بعضی از ماموران محافظ زندان اوین با خانواده ها هم برخوردهای خشونت آمیز و نامناسب داشته باشند. غالب خانواده ها از فشار بر فرزندانشان برای اینکه نیروهای امنیتی قصد دارند از آنها در مقابل دوربین اعتراف بگیرند و سپس آنها را آزاد کنند، نگرانند. در روزهای اخیر تلویزیون جمهوری اسلامی جوانانی را با چهره مخدوش نشان می داد که ادعا می کردند وابسته به گروهک منافقین (عنوانی که این رسانه از آن برای اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران استفاده می کند) هستند. روند آزاد سازی بازداشت شدگان کند و اطلاع رسانی ها قطره چکانی است. به طور میانگین حداکثر روزی حدود ۱۵۰ نفر آزاد می شوند. آن ها که آزاد می شوند درباره رفتار زندان بان ها و بازجوها سخنان متفاوتی بیان می کنند اما همگی بلااستثنا پیش از رفتن به زندان در آگهی و بازداشت گاه موقت مورد ضرب و جرح قرار گرفته بودند. گفته می شود از دیگر مراکزی که در آن جوان های دستگیر شده در آن پیش از اعزام به زندان اوین یا دادگاه انقلاب مورد شکنجه قرار می گیرند، زیرزمین وزارت کشور در میدان فاطمی و کلانتری ها و اداره آگاهی شاپور بوده و هست. و در میان کلانتری ها وحشیانه ترین شکنجه ها را به کلانتری گیشا نسبت می دهند. چنانچه آن ها که در روزهای اخیر از اوین آزاد شده اند می گویند: اگرچه در اوین هم بعد از بازجویی ها و قرنطینه، شکنجه ادامه داشته، اما در بند عمومی نه و در اندرزگاه های ۷ و ۸ و یک زندان اوین مرتباً DVDهای خبری و اخبار تلویزیونرا پخش می کنند و به بازداشت شدگان چای هم داده شده است. و بیشتر سعی بر شکنجه روحی و روانی بازداشت شدگان می شده. به نحوی که با ارائه اخبار ضد و نقیض به زندانی ها و قطع تلفنهای بند ها به زندانی ها اجازه خبر رسانی در مورد محل بازداشت خود به خانواده هایشان داده نمی شود. یا به آن ها گفته می شده که آزاد می شوند، در حالی که برای بازجویی برده می شدند و یا باز آن ها را با تحقیر در زندان نگاه می داشتند. نحوه پی گیری خانواده ها: اگر یکی از دوستان، بستگان یا اعضای خانواده شما در رزوهای اخیر ناپدید شده است یا اطلاع دارید که دستگیر شده. بهتر است که ابتدا و در ۲۴ ساعت نخست کلانتری های منطقه ای را که احتمال می دهید در آن جا دستگیر شده باشد، جستجو کنید و روز بعد حتماً سری به اداره آگاهی تهران بزرگ در خیابان شاپور (وحدت اسلامی) بزنید و پس از دو الی سه روز منتظر اعلام اسامی از طریق زندان اوین باشد. نا امید نشوید و به جستجو و درخواست خود ادامه دهید. یک نکته: تمامی اطلاعات فوق مربوط به افرادی است که در درگیری های خیابانی و به بهانه های واهی اخلال در نظم عمومی در دو هفته گذشته تنها در تهران دستگیر شده اند. متاسفانه هیچ خبری از روزنامه نگاران، فعالان سیاسی و یا هواداران شناخته شده و اعضای ستادهای کاندیداهای اصلاح طلب که از مقابل منزل اشان ربوده و یا در روزهای گذشته دستگیر و باززداشت شده اند در دست نیست و گفته می شود که جان بسیاری از آن ها ممکن است در خطر باشد و تحت شکنجه های شدید برای اعتراف در مقابل دوربین های تلویزیونی قرار دارند.