Andishe' Kulturförening مرکز فرهنگی-اجتماعی اندیشه گوتنبرگ

۱۸ تیر در پیش است‏ - دعوت به عمل مشترک بیانیه ی جمعی از دانشجویان دانشگاه ها. متن این بیانیه را در زیر می خوانید: ‏«اگر با مسببین جنایت کوی دانشگاه در ۱٨ تیر ۱٣۷٨ به گونه‌ای مناسب و‏‎ ‎قانونی برخورد می‌شد، امروز شاهد تکرار ‏آن فجایع در ابعادی وسیع‌تر و‎ ‎وارونه جلوه دادن واقعیت‌ها به گونه‌ای جسورانه‌تر نبودیم‎.‎‏» ‏ میرحسین موسوی، بیانیه شماره ٨، پنج‌شنبه ۴ تیر ۱٣٨٨‏ آنچه در هفته‌های پس از انتخابات ۲۲ خرداد گذشت، خون‌هایی که بر زمین ریختند، و جان‌های پاکی که به زندان و ‏زیر شکنجه بردند، هرگز از خاطر ما پاک نخواهند شد. این جنایت‌ها خود بزرگ‌ترین دلیل بر دروغ‌گویی حاکمانی ‏است که، با دزدیدن رای مردم، می‌خواستند برای جهانیان نمایشی از مشروعیت و قدرت خود برپا کنند. حیله‌های ‏دروغ‌گویان اما همیشه کارگر نیست.‏ ده سال پیش، جنایتی به وقوع پیوست که به درستی می‌توان آن را سرآغاز همه جنایت‌های امروز نامید. حمله ‏لباس‌شخصی‌ها و نیروی انتظامی به خوابگاه دانشجویان در ۱٨ تیر ۱٣۷٨ نخستین یورش آشکار و قدرت‌نمایی ‏جنایت‌بار در برابر خواست‌های قانونی مردم پس از آغاز دوران اصلاحات بود. جانیانی که پیش از آن نویسندگان و ‏روشنفکران را در خفا به قتل رسانده بودند تا ترس افکنند، این‌بار درصدد برآمدند تا دهشت‌افکنی خود را با یورش ‏وحشیانه به خوابگاه دانشجویان تکمیل کنند. دانشجویانی که تنها به بسته شدن غیر قانونی روزنامه سلام اعتراض ‏کرده بودند.‏ به راستی اگر آن روزها برخوردی جدی با یورش‌گران صورت می‌گرفت، امروز شاهد کودتا و جنایت‌های خون‌بار ‏پس از آن نبودیم.‏ روز ۱٨ تیر را باید به روز فریاد علیه کودتاگران و جنایت‌کاران تبدیل کنیم. تا آن روز مسلماً برنامه‌های مردمی ‏فراوانی پیش‌نهاد خواهد شد، و امیدواریم موسوی هم در شرایطی باشد که بتواند در حرکت اعتراضی مردم حاضر ‏شود. بر ما است که به همه در پیش بودن روز ۱٨ تیر را یادآوری کنیم، برای سازمان دادن اعتراضات آمادگی خود ‏را حفظ کنیم، و خلاقیت خود را برای پیوسته نگاه داشتن صدای آزادی‌خواهی و قانون‌طلبی تا آن روز و پس از آن ‏به کار گیریم.‏ در هر کجای ایران باشید، حتی اگر نتوانید به برنامه‌های اعلام شده بپیوندید، کم‌ترین کاری که می‌توانید در روز ۱٨ ‏تیر بکنید این است که از ساعت ۷ تا ٨ عصر به همراه خانواده‌تان به خیابان‌ها و میدان‌های نزدیک به محل خود ‏بیایید، از نمادهای عزاداری استفاده کنید، و با سلام کردن به دیگر شهروندانی که به اعتراض بیرون آمده‌اند، ‏همبستگی خود را نشان دهید. ‏ به امید پیروزی بر دیکتاتوری