پاسخنامه خبر نامه ندا

یک نفر از خوانندگان «ندا نیوز» در نامه ی خود به ما پس از تشکر از «ایمیل های عالی و آموزنده » ما نوشته است که مواضع آن «کمی تند بوده و مغایر با پیام "جنبش سبز" می نماید». سپس از ما خواسته است تا موضع خود را روشن سازیم. البته معمولاً نباید سوال یک فرد را برجسته نمود و آن را به عده ی زیادی نسبت داد. اما، این سوال زمانی مطرح می شود که برخی از «رهبران جنبش سبز» نسبت به مبارزات مردم برای دفاع از حقوق دمکراتیک خود بد بین گشته و موقعیت خود و بقاء «نظام جمهور اسلامی» را در خطر می بینند. بعنوان مثال، می توانیم به بیانه های اخیر این «رهبران»، از جمله «مجمع روحانیون مبارز» و «محمد خاتمی» و ... رجوع کنیم. محتوای این بیانه ها ما را به یاد داستان های پدرانمان از اوایل پیروزی انقلاب می اندازد که چگونه چماق به دستانی به نام «حزب الله»، جلوی مردم را در خیابان و ادارات و کارخانه ها گرفته و از ایشان «موضع شان» را نسبت به انقلاب می پرسیدند و اگر این موضع با تعاریف تنگ نظرانه ی ایشان با انقلاب مطابقت نداشت، فرد بیچاره را به قصد کشت می زدند و یا درجا، به فتوای روحانی ای مانند خلخالی معدوم می ساختند و مانند کودتاچیان امروزی، نامش را «دمکراسی دینی» می گذاشتند. اما در پاسخ به این دوست ارجمند و بسیار مودب می گوییم که ما برای شکستن تحریم اطلاعاتی مردم توسط دولت کودتاچیان اقدام به انتشار این «خبرنامه» کرده تا مردم را از مبارزات مشترکشان در دفاع از حقوق دمکراتیک شان مطلع سازیم. این عمل را نیز بر مبنای باور خود از حقوق دمکراتیک و انسانی مردم انجام می دهیم. در این راه نیز خود را محدود به «رهبر» و یا «جنبش» خاصی نمی کنیم و زیر بار هر کس که بخواهد این مبارزه مشترک را به منافع یک کاندیدای مشخص مصادره کند و یا برداشت و موضع خود را زیر عنوان «جنبش سبز» به دیگران تحمیل کند نمی رویم. مردم ایران از قومیت ها، مذاهب، جنسیت و باورهای متنوعی تشکیل شده اند و حقوق دمکراتیک به تمامی آنها تعلق دارد. اگر «جنبش سبز» خود را صرفاً «اسلامی» می پندارد، و یا نخواهد به هر بهانه ای، در صورت پیروزی، بلافاصله حقوق برابر مردم در تعیین سرنوشت خویش و آزادی های دمکراتیک بیان، قلم، اطلاعات و ارتباطات، تحزب و اجتماعات و... را بدون در نظر گرفتن قومیت، جنسیت، ایدئولوژی و مذهب تأمین نماید، ما خود را از آن تیره نمی دانیم. پس در حقیقت این ما نیستم که باید موضع خود را نسبت به «جنبش سبز» و باصطلاح «رهبری» آن مشخص کنیم. ما در خیابان در مقابل نیروها مسلح کودتاچیان و پشت ماشین تحریر خود در مقابل سانسور ایشان، متحداً، در حال مبارزه ایم و از یکدیگر نمی پرسیم که مذهبت چیست؟ ترکی یا کرد یا فارس یا ...؟ و هر کس ویا جنبش و یارهبر و یا نظامی را که بخواهد اتحاد ما در مبارزات برای حقوق دمکراتیک مان به انشقاق تبدیل کند، طرد می کنیم. پس این رهبری «جنبش سبز» است که باید موضع خود را نسبت به مبارزات ما مشخص سازد. آیا دفاع از حقوق دمکراتیک ما را هدف مبارزه خود قرار داده است؟ در صورت پاسخ مثبت در کنار ما خواهد بود. اما اگر الوویت اهدافش قبل از تأمین آزاد های دمکراتیک ما، حفظ نظام و یا مذهب و یا موقعیت ممتاز خود و دیگران باشد، حداقل، رهبر ما نیست! و کودتاچی دیگری است که فعلاً قافیه را باخته و برای دستیابی به قدرت مظلوم نمایی کرده و به دنبال سوء استفاده از مبارزات ما است. پیروز با مبارزات مردمی برای احقاق حقوق دمکراتیک برای کلیه ایرانیان! ننگ و نفرین باد بر اصحاب دیکتاتوری و تبعیض! مرگ بر دیکتاتور!