همگرایی پایدار در مسیر گسترش خیزش انقلابی
در آستانه روز جهانی کارگر
سایت اتحاد
کارگران انقلابی ایران:
https://etthadkargaran.com/2023/03/31/ma-102/
سیرِ پُرشتابِ تحولات وحوادث این
هفت ماه – بعد از شهریور۱۴۰۱- را نمیتوان دید و چشم بسته ازآن
عبورکرد. کارگران و مزد و حقوق بگیران امسال در شرایطی به استقبال اوّل ماه مه می
روند، که قدرت جنبش انقلابی در هفت ماه گذشته، توانسته تصویر و چشم انداز روشنی از
آنچه که باید خواست و باید انجام داد، به ما بدهد.
در سال گذشته اعتراضات بخش های
مختلف نیروی کار توانست سوخت کافی برای جنبش انقلابی زن زندگی آزادی فراهم کند.
اعتراضات معلمان، بازنشستگان، پرستاران و بهیاران، فعالین زیست محیطی، دانشجویان و
دانش آموزان آتش جنبش کارگری را افروخته نگاه داشت و زمینه را برای نزدیکی بخش های
مختلف به همدیگر آماده کرد.
امروزکه سفره های مردم با این تورم
لجام گسیخته، لحظه به لحظه درحال کوچکترشدن است، نمیتوان تنها تماشاگرمنفعل باقی
ماند. بلکه باید خیزبرداشت و پرسید:
درکجای جهان سبد هزینه های جاری و
ساری روزمره زندگی براساس دلار بوده، ولی حقوق کارگران و مزدبگیران براساس پول
ملی، – که آنهم تا بدین حد بی ارزش شده – پرداخت می شود؟
درکدامین نقطه دنیا افزایش دستمزد
کارگران بیش از صد درصد از افزایش تورم عقب تراست؟ دستمزد و مزایای تعیین
شده هشت میلیون و مخارج حداقل بیست و پنج تا سی میلیون تومان است؟
درکجای دنیا ابتدایی ترین حق و
حقوق کارگران – برخورداری ازحق تشکل مستقل وحق برگزاری اجتماعات، اعتراض و اعتصاب
– را چنین با خشونت تمام از کارگران سلب میکنند و آنان را در انظار عمومی بازداشت
و بدون دادرسی عادلانه به زندان طولانی مدت محکوم می کنند؟
به جز اقلّیتی بسیارکوچک، اکثریت
مردم ازاین وضعیت ناهنجارکنونی صدمه دیده‌اند. آسیب های آن علاوه بر زندگی امروز
ما، آینده همه توده مزد و حقوق بگیر شاغل و بازنشسته و بیکار را نیز به ویرانی می
کشاند. جمهوری اسلامی شرایط را به جائی رسانده که ایران به یکی از ارزانترین
کشورها از نظر دستمزد کارگران، و همچنین در صدر جدول سرکوب و استثمار کارگران و
مردم محروم تبدیل شده است.
این حقّ ماست که فریاد ما گرسنه
ایم برآوریم.
به روز جهانی کارگر نزدیک می شویم.
نیاز به اتحاد و همگرایی فراگیر نیروهای جنبش کارگری و مطالباتی و پیوندشان،
درراستای پاسخگویی به الزامات جنبش کارگری وتوده‌ای، برای شکستن این چرخه‌ی معیوب،
بیش از هر زمان دیگر احساس میشود.
ما مطالبات خود را بارها در محل
کار و خیابان، در مدرسه و در مراکز درمانی به زبان آورده ایم. حقّ برخورداری از
دستمزد شایسته، حق اعتراض و اعتصاب، حقّ داشتن تشکل مستقل از دولت و حکومت، آزادی
فعالین صنفی کارگری و فرهنگی، برابری زنان و مردان در بخش اشتغال، و رفع تبعیض
جنسیتی زنان از خواست ها و مطالبات عاجل بخش های مختلف نیروی کار و زحمت بوده و
هست.
همسان‌سازی برای بازنشستگان تامین
اجتماعی، بالا بردن دستمزد بر پایه‌ی نرخ تورم نقطه به نقطه و سبدِ معیشت زندگی،
رفع کلیه موانع امنیت شغلی و حذف کلیه شکل های بردگی نیروی کار، بازگشت بکارِ
کارگران اخراجی، خواست‌های اساسی و مشترک همه‌ی مزد و حقوق بگیران هستند. دست یابی
به این مطالبات مشترک، بدون رزم مشترک ممکن نیست، بلکه با اتحاد و همبستگی و یکدلی
کارگران و دهها میلیون لایه های مختلف خانواده های کارگری تحت ستم امکان پذیر
است. این همبستگی میتواند برهرقدرتی غلبه کند حتی اگراین قدرت مجهز به انواع و
اقسام ابزارآلات سرکوب و زندان و شکنجه باشد.
طبقه کارگر در همراهی با جنبش
انقلابی موجود هزینه بسیاری پرداخت کرده است. بسیاری را اخراج کردند، فعالین
بسیاری را زندانی کردند، چه بسیار که در اعتراضات خیابانی مورد ضرب و شتم قرار
گرفتند، و در مسیر مبارزه برای زندگی شایسته چه بسیار کارگرانی که جان خود را
تقدیم جنبش انقلابی کردند، و رژیم برای گرفتن انتقام چه کارگرانی را که بدار
آویخت. نام این دلاوران را در اول ماه مه یادآوری کنیم.
ما موظیفم که بر خواست ها و
مطالبات خود پای بفشاریم.
مبارزه برای دستمزد شایسته، مبارزه
برای حق معاش است. پایان دادن به سرکوب مزدی و توقف بازداشت کارگران مبارز خواست
ماست. مبارزه برای آزادی فعالین زندانی شعار ماست. عقب نشینی از این شعارها به
معنای سر فرودآوردن در برابر استثمار و ستم طبقاتی است.
ما آگاه هستیم که دستمزد شایسته
وقتی بدست می آید که اقتصادی شکوفا و مولّد داشته باشیم. ما می دانیم که دستیابی
به اقتصادی شکوفا و مولّد تحت حاکمیت جمهوری اسلامی و یا حاکمیت هر بخش دیگری از
مدافعان نظم سرمایه داری امکان ندارد.
در هفت ماه گذشته بارها و بارها
شعار «فقر فساد گرونی – می ریم تا سرنگونی» را سر داده ایم. شعارهای اوّل ماه مه
امسال تداوم خیزش انقلابی و پیشروی آن است و تحقق آن مستلزم همگرائی گسترده
مبارزاتی و اتحاد عمل پایدار عناصر و فعالین کارگری، رادیکال و سوسیالیست جنبش های
اجتماعی موجود در جهت شکل دادن به آلترناتیو مستقل اکثریت عظیم برای اکثریت عظیم و
در خدمت اکثریت عظیم است تا سرنگونی رژیم ضد کارگرِ جمهوری اسلامی با افق رهایی
واقعی اجتماعی درآمیزد و طبقه کارگر به عنوان یک طبقه مُهر طبقاتی خود را بر جنبش
انقلابی بکوبد.
همگرایی نیروهای هم سرنوشت در دل
مبارزه‌ی جاری حول دستیابی به خواسته‌های مشترک، مسیر واقعی شکل گیری بلوک مستقل
و متحد طبقات پائین جامعه برای برپایی حاکمیت متکی بر اراده این اکثریت عظیم است.
در ایران زیر تسلطِ جمهوری اسلامی روز کارگر روز رزم طبقه است. رزمِ ما جشنِ
ماست. در روز کارگر امسال پرچم رزم طبقاتی را افراشته نگه خواهیم داشت.
بخشی از سرود «بین‌الملل کارگران»
ترجمه‌ی احمد شاملو
رهاننده‌ی برتری در کار نیست، نه
آسمان، نه قیصر، نه خطیب!
خود به رهایی خویش برخیزیم، ای
تولیدگران!
رستگاری مشترک را بر پا داریم!
تا راهزن، آنچه را که ربوده رها
کند،
تا روح از بند رهایی یابد،
خود به کوره‌ی خویش بر دمیم
و آهن را گرما گرم بکوبیم….
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر