شادی نوروزی خود را با سفره های خالی خانواده های کارگران زندانی در ایران گره بزنیم !

آی آدم ها!

نوروز درراه است ، سفره زحمتکشان همچنان خالی ، یاری شان دهیم!

درعریانی نیروی رنج و کارجامعه

فعالان کانون همبستگی با کارگران ایران - گوتنبرگ

گاهی نمایش یک نقاشی، طرح و یا عکس ؛ از رسایی کلام  چندین مقاله، اطلاعیه و بیانیه ی تهییجی ، خود به عریان ترین شکل ، واقعیت و عینیت زندگی را به بیننده یا خواننده منتقل می نماید.

آی آدم ها

آی آدم ها که بر ساحل نشسته شاد و خندانید
یک نفر در آب دارد می سپارد جان...

در چه هنگامی بگویم من ؟
یک نفر در آب دارد می کند بیهوده جان قربان

آی آدمها که بر ساحل بساط دلگشا دارید
نان به سفره ، جامه تان بر تن
یک نفر در آب می خواند شما را....

آی آدم ها

او ز راه دور این کهنه جهان را باز می پاید

می زند فریاد و امید کمک دارد

آی آدم ها که روی ساحل آرام ، در کار تماشائید !/ نیما یوشیج

به نوروزی نو نزدیک می شویم . شادی نوروزی مان در این سوی جهان را با سفره خالی خانواده های زندانیان کارگر درایران گره بزنیم . بهم اعتماد کنیم و ازیاری بیدریغ مان به آنان دریغ نورزیم!

نمی شود رنج وکار، زحمت و حرمان یک توده وسیع را دراین چهره دید و دستان پُر شکن آنان را رویت نمود ولی موقعیت ویرانگر و تاراج برده شده نیروی رنج و کار وزحمت را به روی زمین و محیط کارآنان ندید و هستی آنان را دراین دنیا حاشا نمود و حواله به روز محشر داد!

کتمان واقعیت به عریانی آن چیزی که دراین تصویر دیده می شود، به عینه فراموش کردن عینیت زندگی است .

نادیده گرفتن نیروی رنج و کارجامعه ، حضور مادی میلیونی همان توده های تهیدست را که زیر چرخ دنده های کُشنده حاکمیت اسلامی و نظام بیرحم سرمایه له و لورده می شوند ، بفراموشی سپردن دستان تهی ،خالی و رنج های فراوان یکایک این زحمتکشان است!

عریانی این عکس ، خود رودررویی مردمانی  را بازگویی می نماید که بررسی دشواری هایشان ، برهان هستی آنها می باشد.

       واما واما این سفره خالی واین نگاه خجل پدری در برابرفرزندان و همسرش ، آنجا که بی پرده اینچنین رُخ می گشاید ، فضاحت حاکمیتی دینمدار بر کلیت جامعه ما را نشانه می رود!

به تصویر کشیدن این دستان، تنها چرخاندن مردمک دوربین بطرف یک چهره نیست، بلکه جادادن گنجای یک هستی و به رُخ کشیدن ملتقای وجودی آدمیانی است که سال های سال بر روی زمین بیل زدند ، تخم ودانه افشاندند، چشم به آسمان راندند تا باران از راه برسد، تا بذرهای نشانده شده دهان بگشایند و کالبد زندگی روستایی جان گیرد و زندگی ادامه یابد.

باری نوروزی دیگردرراه است وشادی ای نداشته درپیش، چشم های پرشماری دوخته به درب منازل تا بسته ای از راه برسد . دراین میان سهم ما برای سفره خالی کارگران و زحمتکشان چیست ؟ با یاری های بیدریغ تان به هرطریق ممکنی ، هریک مان به هر اندازه که می توانیم به این سئوال پاسخ گوییم. درعمل امسال چه هدیه ای به سفره خالی خانواده های زندانیان حوالت داده ایم؟

صندوق های جمع آوری مالی مان در رادیو های شهر ، در مراسم چهارشنبه سوری امسال همچون سالهای پیش و درمراسم های نوروزی دربرابرشما است . آنرا ازآن خود بدانید وپس اش نرانید!

شماره بانکی ما : کانون همبستگی با کارگران ایران – گوتنبرگ

Bankgiro

477-9104

hambastegi.gbg@hotmail.com